Aard gaat om de aard van de mens. En die is niet te duiden in zwart wit logica. Het menselijk wezen kent een rijk palet van kleuren en tinten en bestaat uit vele lagen. Vaak laat die zich niet eenduidig in een woord vatten. Bezeten door de menseigen drang om te vertellen deelt men al duizenden jaren verhalen. Tussen de existentiële grenzen van geboorte en dood lijkt alles al verteld te zijn. Wat hebben wij nog te zeggen? In deze zin maakt de vorm het verschil. De vorm die raakt, verrast, ontstelt en aan het denken zet. Vandaar mijn eigen omzwerving van film naar theater, naar performances en installaties tot hybride multimedia werk, dat zich nergens in laat passen. Dit is ook de reden dat ik graag met autonome kunstenaars werk. Zo’n samenwerking zorgt voor verrassende vormen, vernieuwt en verfrist de artistieke taal. Iedere “vertelling” vraagt om een unieke benadering. Een unieke benadering zorgt op haar plaats voor een unieke ervaring.
Mijn voorkeur ligt bij de taal die een sterke zintuiglijke dimensie heeft. Een taal die vooraf gaat aan het begrijpen, maar via de zintuigen een wond in het ervaringsveld slaat, raakt en doet verwonderen. Vervolgens zet zo’n wond de kijker aan tot nadenken. Het dwingt hem om een actieve houding aan te nemen. Daarbij gaat het mij er niet om de eigen visie op te leggen. Noch om met hapklare antwoorden en moraliserende zwaaiende “vingertjes” te komen. Het gaat erom om een gelaagde artistieke verbeelding van een thema te vinden, die een krachtige ervaring veroorzaakt. Van daaruit ontstaat de ruimte voor ieder om eigen antwoorden te vinden. Artistieke uiting zie ik dus niet als een monoloog van de maker, maar als een dialoog van de makers met de toeschouwers.
In mijn eigen werk spelen wetenschappelijke inzichten een belangrijke rol. Het uitgedachte concept vormt een fundament. Het krijgt zijn nadere invulling vanuit de inbreng van het artistieke team in de maakfase. Geschiedenis is een rijke inspiratiebron. Bij historische thema’s zoek ik naar nieuwe perspectieven en aansluiting met het heden. Dit echter zonder de geschiedenis te verloochenen. In mijn theaterwerk heb ik er rijk uit geput. Bewerkingen van historische en literaire stukken, of met schrijvers nieuw ontwikkelde teksten, het draait om de actualiteit en om de complexe aard van de mens. En daar waar het om de aard van de mens gaat is er geen plek voor hapklare brokken van clichés, wel voor nuance.
