Oprichter & maker

Ik ben geboren en getogen in de stad Odessa, in de toenmalige Sovjet Unie. Grootgebracht op de set van de Odessa’s Filmstudio, speelde ik vanaf mijn kindertijd in Sovjet films. Sindsdien ben ik besmet met passie voor theater en film. Zij vormden en klein eiland, waar je de door de staatsideologie verboden gebieden kon betreden. Dit alles was gedurende de hoogtijdagen van de Grote Stilstand (Zastoi). Ik speelde bij het Propagandatheater van de jonge communisten en volgde pantomime klassen op de Marcel Marceau school. Ook studeerde ik in een gespecialiseerde literair theatrale klas onder leiding van Komolova. Onze voorstellingen kwamen tot stand in samenwerking met het Russisch Staatstheater van Odessa. Het was vervolgens de vrije wind van de Perestrojka die me deed inzien dat er meer in de wereld bestond dan Sovjetrealisme – destijds de enige en ware staatsvorm in de kunsten.

In 1991 kreeg ik de kans om in Nederland te studeren. Het plan was groots. Hier kennis opdoen, daarna met nieuwe theatrale vormen terugkeren om revoluties op de Sovjet Podia in gang te zetten. Maar een half jaar na mijn vertrek stortte mijn moederland ineen. Mijn vaderland vond ik hier en ben aan de slag gegaan.

Regie wilde ik gaan studeren. Maar de aanvankelijke schrik van het “vrij en bloot” in het Nederlands theater deed mij kiezen voor een universitaire studie. Aan de UvA studeerde ik theaterwetenschappen om het theater van Nederland te kunnen begrijpen. Eveneens pakte ik het acteren weer op en speelde in televisieseries en theatervoorstellingen. Daarnaast deed ik dramaturgie, wetenschappelijke studies en publiceerde.

Mijn fascinatie voor datgene wat ik aanvankelijk niet kon vatten, heeft zich uitgekristalliseerd tot mijn specialisatie in transgressieve kunstvormen. Daarnaast raakte ik geïnteresseerd in het perceptieveld van de toeschouwer. Hoe kunnen kunstvormen specifieke ervaringen tot stand brengen? Na mijn afstuderen gaf ik colleges aan de faculteit kunstgeschiedenis van de UvA en op de hoge scholen voor de kunsten. In 2006 maakte ik mijn eerste voorstelling: De Brief. Dat voelde als thuiskomen, na jaren van omzwervingen rond mijn droom. Vanaf 2008 vond ik als vaste maker aansluiting bij Productiehuis Rotterdamse Schouwburg (PHRS). In een vrije, creatief rijke omgeving, geïnspireerd en begeleid door Annemie Vanackere, werkte ik verder aan mijn ontwikkeling als theatermaker. Via verschillende samenwerkingsverbanden met zowel theatergroepen, filmakers als autonome kunstenaars heb ik mij ontwikkeld tot een multimediale maker, waarbij het live element vaak sterk aanwezig is.