Artistieke documentaire

Een film over een priester die zijn “innerlijke sluipschutter” wilde overwinnen

“Jezelf zijn betekent om aan de macht van de angst te ontsnappen. 
Jezelf zijn betekent vrijheid. Maar een ontmoeting met jezelf kan gevaarlijk zijn. 
Want hoe weten wij wie wij tegen zullen komen?”

uit Sta op en ga! van S. Ovsiannikov

 

Sergei Ovsiannikov’s leven (Leningrad 1952 – Amsterdam 2018) “leest” als een spannende roman. Zoektocht naar vrijheid loopt als een rode draad door zijn leven. Geboren en getogen in het Sovjet Leningrad, maakt hij een op het eerste gezicht tegenstrijdige keuze. Als natuurkundige zet hij de stap tot het geloof. Een stap die niet zonder gevaar is. Religie wordt in de atheïstische Sovjet Unie als opium voor het volk gezien en zwaar onderdrukt. Ook Sergei maakt gevangenschap mee. Gedurende zijn opsluiting in de isoleercel ontdekt hij de grootste vijand van de mens:  “de innerlijke sluipschutter”. Zo noemt hij de angst, die gedreven wordt door zelfcensuur. Deze innerlijke vijand blijkt vele malen machtiger dan de daadwerkelijke bewakers van het regime. Maar zolang men onder schot van deze sluipschutter leeft, zal vrijheid onbereikbaar zijn. 

Zijn zoektocht naar vrijheid brengt hem op latere leeftijd (in 1989) naar Amsterdam. Daar  wordt hij priester in de Orthodoxe kerk van de Heilige Nikolaas van Myra, een vader voor velen. Onder zijn vleugels groeit het kleine kerkje uit tot een multiculturele gemeenschap van negenentwintig nationaliteiten, een plaats, waar zowel Oost-Europeanen als Westerlingen, zowel gelovigen als ongelovigen vredig samen leven. Vader Sergei helpt velen om hun “innerlijke sluipschutters” te overwinnen. Ze noemen hem nog steeds liefkozend  papa. Maar heeft vader Sergei zijn eigen “sluipschutter” kunnen overwinnen? Heeft hij in het vrijdenkende Nederland de vrijheid kunnen vinden?  En wat schuilt er achter zijn open, maar door droefenis vervulde blik? De vrijheid blijkt complexer te zijn dan de bevrijding vanuit een dictatoriaal regime. Het lot van vader Sergei grenst aan het lot van het tragische personage uit zijn favoriete film van Andrei Tarkovsky, Stalker – de gids naar de geheime kamer der wensen.

De film

In de film “Otets” wordt deze weg naar vrijheid op een poëtische wijze vormgegeven. Vader Sergei was niet alleen een vurige liefhebber van poëzie. Hij zag de kunsten als een belangrijke bron om de menselijke natuur te verkennen. De kunsten kunnen namelijk datgene verbeelden dat aan woorden ontsnapt… Dankzij poëzie, beeldende kunsten, film en theater is “Otets” een poëtische sage geworden, die het verhaal van een enkeling overstijgt. De worsteling van de mens op zoek naar vrijheid gaat ons allen aan. Dit thema is nu op een wrange manier weer actueel geworden. Het streven is om de film wereldwijd te vertonen en het gesprek op gang te brengen over het kernthema van de film – de zoektocht naar vrijheid. Nataliya Golofastova, geboren en getogen in de Sovjet Unie te Odessa (huidige Oekraïne) initieerde het project met een  nternationaal team. De ontwikkeling van Otets is begeleid door de gerenommeerde Nederlandse producer René Huybrechtse onder de vleugels van Dutch Mountain Film en geproduceerd door Rogier Kramer bij Labyrint Film.

Русский текст

Biografie